Jak się zostaje pedagogiem?

Trzeba zacząć od weterynarii (śmiech!) Tak zaczęła się moja tzw. ścieżka kariery, od zawsze chciałam być weterynarzem, ubóstwiałam zwierzęta, nawet prawo jazdy zrobiłam by móc dojeżdżać do np. chorej krowy (śmiech), były egzaminy na Akademię Rolniczą we Wrocławiu…….i nagle kończę terapię zajęciową, potem pedagogikę resocjalizacji, pracuję z osobami starszymi, również z osobami chorymi psychicznie potem z niepełnosprawnymi intelektualnie, po drodze jest i młodzież, dzieci w świetlicach środowiskowych (w między czasie doszłam do wniosku, że jednak boję się krów-śmiech). Tak sobie myślę, że szukałam swojego zawodowego miejsca, doświadczałam trudów pracy z człowiekiem w różnych etapach jego życia i nadszedł taki moment autorefleksji, w którym zdecydowałam się na pracę z młodzieżą. I tak właśnie zostaje  się pedagogiem w moim wydaniu.

Na czym polega praca pedagoga w szkole średniej? Jak realizuje Pani swoje zadania? Proszę opowiedzieć nam o tym w ten sposób, by przekonać wszystkich, że pedagog jest osobą niezbędną w każdej szkole…

Pedagog to osoba, która wysłucha, zrozumie, doradzi, podpowie, stanowi źródło wsparcia emocjonalnego dla uczniów, rodziców, nauczycieli, współpracuje  z szeregiem instytucji działających  na rzecz dzieci i młodzieży.  Można wyróżnić 5 głównych zakresów zadań pedagoga szkolnego tj. zadania ogólnowychowawcze, profilaktyka wychowawcza, Indywidualna opieka pedagogiczna, pomoc materialna, orientacja zawodowa. Zadania realizowane są min. poprzez rozmowy, mediacje, negocjacje ,spotkania, zajęcia, sprawozdania, monitoringi, opiniowanie, prowadzenie dokumentacji, tworzenie procedur,  organizowanie działań o różnym charakterze. To jest ogólny zarys moich zadań, suche dane, za którymi  kryje się człowiek. Zawsze jest to  człowiek z problemami, którego należy wysłuchać, z którym nierzadko pracuje się długofalowo. Są to emocje przez duże E, cierpienie, bezradność, zagubienie, złość, nienawiść ale też i radość, satysfakcja, zadowolenie, spokój. Jest to duże obciążenie psychiczne dla osoby pomagającej, wyzwanie by mimo wszystko zachować dystans i pomagać profesjonalnie Zapraszam wszystkich, którzy nie dostrzegają zapotrzebowania na pracę pedagoga w szkole  do bezpośredniej rozmowy ze mną i innymi pedagogami szkolnymi.

Jakie metody pracy, z Pani punktu widzenia, są najskuteczniejsze? Jakie najchętniej Pani stosuje (warsztaty, zajęcia grupowe, indywidualne, pogadanki)?

W swojej pracy bazuję przede wszystkim na dialogu. Rozmowa jest fundamentem wszelkich relacji między ludźmi. Żeby dialog się nawiązał trzeba słuchać co drugi człowiek ma do powiedzenia, a potem działać. W swojej pracy preferuję kontakty indywidualne, spotkania partnerskie (jest to spotkanie, w którym bierze udział uczeń, rodzic, wychowawca i pedagog, w celu rozwiązania problemu) oraz zajęcia warsztatowe.

Z jakimi problemami najczęściej zgłaszają się do Pani młodzi ludzie?

 Moim sukcesem jest, kiedy uczeń szukając wsparcia, puka do moich drzwi i prosi o radę i  pomoc. Najczęściej są to problemy dot. relacji rodzinnych, jak konflikty, przemoc domowa.

Zdaje się, że jest Pani osobą niewiele starszą od swoich podopiecznych. To atut czy utrudnienie?

Niestety z każdym rokiem różnica jest coraz większa, a i tak już jest niemała (płacz). Wszystko zależy od relacji jakie stworzymy, ważne jest ustalenie zasad i postawienie granic, które są nie do przekroczenia. Do tej pory był to atut. 

Uczniowie szukają w Pani kumpla czy raczej jednak profesjonalnego doradcy?

W sytuacji problemowej szukają profesjonalnego doradcy, potrzebują wsparcia w postaci konkretnych wskazówek, rad by mieć chociaż namiastkę poczucia bezpieczeństwa. Na co dzień nasze relacje są bardziej swobodne, pożartujemy, pośmiejemy się, pogadamy o różnościach.

Żeby komuś się zwierzyć ze swoich problemów, trzeba mu ufać. Jak zdobywa się zaufanie, sympatię a jednocześnie szacunek młodzieży?

Na początku spotkania, rozmowy,  zawieramy umowę partnerstwa czyli określamy pewne zasady, które obowiązują obie strony, jak szczerość i  dyskrecja. A potem…to już pewne cechy charakteru i umiejętności prowadzenia rozmowy .

Jakie są Pani, jako wyróżnionego nauczyciela cieszącego się uznaniem i autorytetem, plany na najbliższą i dalszą przyszłość?

Plany nie są sprecyzowane, należy być kreatywnym i otwartym na świat.

Proszę opowiedzieć coś o samej uroczystości wręczenia nagród.

Wręczenie nagród miało miejsce w Warszawski Centrum EXPO XXI podczas VIII Ogólnopolskiego Kongresu Dla Pedagogów Szkolnych I Pracownikow OPS

Były fanfary, flesze z aparatów ,wywiady, czułam się jak gwiazda pedagogiki (śmiech). Trzy osobowe jury wręczyło mi nagrodę w postaci statuetki Pedagog roku 2013 z wygrawerowanym moim imieniem i nazwiskiem, dyplom, nagrody książkowe, voucher na pobyt w Ciechocinku i najważniejsze to certyfikat dla naszej szkoły „Szkoła przyjazna uczniom”