Obszar o powierzchni 109 km² obejmujący tereny ciągnące się wzdłuż rzeki Krki oraz jej bieg zalicza się w Chorwacji do Parku Narodowego Krka od roku 1985. Przez fakt wyboru tego obszaru do kategorii parków narodowych potwierdzono wyjątkowe piękno krasowej rzeki Krki, osobliwość jej fenomenów przyrodniczych ora pomników kulturalnych i historycznych. Rzeka Krka ze swoimi siedmioma wodospadami z barierami osadów wapiennych stanowi przyrodniczy fenomen krasowy.
Ze względu na wyjątkowe położenie oraz różne rodzaje siedlisk, obszar rzeki Krki cechuje wyjątkowo bogata flora i fauna. Na terenie Parku stwierdzono istnienie 860 gatunków i podgatunków roślinnych. Odcinki, w których rzeka tworzy jeziora, jak również bagna, zamieszkiwane są przez liczne gatunki płazów, kamieniste gleby przez gady, natomiast w rzece żyją liczne endemiczne gatunki ryb. Krka odgrywa również ważną rolę w wędrówkach ptaków. Głębokie wąwozy wrzynają się tu w wapienne skały i razem z licznymi jeziorami i wodospadami tworzą ciekawe widoki. Główną atrakcję stanowi siedem wodospadów: Bilusić buk, Prljen buk, Manojlovac, Rošnjak, Miljacka slap, Roški slap i największy oraz najsłynniejszy z nich – Skradinski buk o łącznej wysokości ponad 45 m.
Obszar wzdłuż rzeki Krki obfity jest w pomniki kulturalne i historyczne, ślady twórczości człowieka od prehistorii aż po dzisiejsze czasy. Znajdują się tam pozostałości wodociągu rzymskiej Scardony, pozostałości rzymskiego obozu wojskowego Burnum oraz pozostałości średniowiecznych twierdz chorwackich z XIV w. Liczne młyny wodne i słupy istniejące na tamtych terenach, stanowią pomniki budownictwa wiejskiego. Wiele jest również obiektów sakralnych: klasztor pod wezwaniem Matki Boskiej Łaskawej, znajdujący się na wysepce Visovac, jak również monaster Krka (św. Archanioła).
