Kwiecień to szczególny miesiąc dla Polaków – to czas Pamięci Narodowej o bohaterach którzy zwyciężali i ginęli w obronie wolności i niepodległości ojczyzny.
Doskonałą okazją do uczenia właściwych postaw patriotycznych młodzieży stał się udział w XXV edycji Konkursu Recytatorskiego Poezji Jenieckiej pt. ”Nie traćmy pamięci”. Organizatorem wydarzenia było Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu.
W dniu 7 kwietnia 2017 r. Zespół Szkół im. Jana Pawła II na etapie wojewódzkim reprezentowały Katarzyna Szkolnicka i Natalia Buale, które wypadły najlepiej w eliminacjach szkolnych. Uczennice recytowały min. utwory Witolda Hreczaniuka „Po latach” oraz Bartosza Sadlińskiego ” Stary cmentarz jeniecki”, dodatkowo Natalia wykonała a capella utwór ” Legiony”.
Do konkursu zostało zgłoszonych 63 uczniów z województwa opolskiego. Recytatorów oceniało Jury, w którego gronie znaleźli się związani ze Śląskiem Opolskim literaci, aktorzy i filolodzy: Edmund Borzemski, Irmina Gierczak-Czuczwara, Barbara Grzegorczyk, Andrzej Jakubczyk, Waldemar Kotas, Elżbieta Lisak-Duda, Teresa Nietyksza, Iwona Ratajczak oraz Beata Wnęk-Malec.
W podsumowaniu Jury podkreśliło wysoki poziom tegorocznej edycji konkursu.
Głównym celem organizatorów była popularyzacja tematyki jenieckiej oraz kultywowanie sztuki żywego słowa poprzez rozwijanie zainteresowań, wrażliwości estetycznej oraz indywidualnych zdolności w zakresie interpretacji tekstów poetyckich, a w efekcie kształtowanie wrażliwości na cierpienia ofiar nazizmu i stalinizmu, szacunku dla ludzi broniących swojej godności oraz odpowiedzialności za teraźniejszość i przyszłość. Nie traćmy więc pamięci…
Jeden z utworów recytowanych przez Uczennice:
Bartosz Sadliński
„Stary cmentarz jeniecki „
Obiektyw się zepsuł, wciąż szuka ostrości,
ciągle się dostraja, miga, lecz na darmo.
Mijają go krzyże, jak niewielkie maszty
na łódeczkach mogił, płynących równiutko
poza linię zniczy. Obiektyw się spóźnia, l
as okrył mogiły, lecz one są gęstsze,
opowiedzą więcej, niż kamienny pomnik,
co tkwi między nimi. Tam modlą się ludzie
gotową formułą, a wiatr odpowiada
swoimi słowami.