Co to jest miłość ?

Według słownika jest to uczucie,typ relacji międzyludzkiej, zachowań, postaw.

Według psychologicznego punktu widzenia miłość definiuje się jako relacje między osobami, które pragną czynić dobro dla drugiej osoby. Są gotowi do poświęceń oraz wykazują chęć pozostania ze sobą.

Według mnie miłość to coś fascynującego, to coś czego nie da się określić słowami.

Miłość często myli się z pojęciem zakochania , to jednak jest błąd. Zakochanie i miłość maja dwie odrębne definicje. Zakochanie to stan zawiązania emocjonalnego i jedna z faz miłości. Takich faz wyodrębniany pięć: zakochanie, stanie się parą, rozczarowanie, budowanie prawdziwej miłości oraz wykorzystanie mocy obojga dla dobra świata.

Każdy z nas z pewnością zastanawiał się, jak to jest zakochać się w konkretnej osobie, co konkretnie to powoduje. Wielu z nas na pewno chciałoby znać na to odpowiedź. Ludzie często na pytanie „po czym poznają, że są zakochani” odpowiadają że  czują „ motylki w brzuchu”. Gdy pojawia się to uczucie, w naszym ciele wydzielają się miłosne hormony, które robią w naszym organizmie to samo, co robią narkotyki. Osoba, w której zakochujemy się może stać się dla nas takim narkotykiem np.  cały czas myślimy o tej osobie, spędzamy z nią każdą wolną chwilę.

Kiedy kogoś kochamy, dążymy do tego, aby ta osoba została nasza druga połówką. Jak zostaniemy już parą,chcemy tego, aby wszystko stało się lepsze, jednak życie lubi komplikować. Wtedy powstaje trzecia faza miłości, czyli rozczarowanie. Jedni pokonują razem wszystkie przeszkody, jakie postawi życie, a drudzy po prostu poddają się. Kiedy jednak uda nam się przezwyciężyć los, powstaje etap budowania prawdziwej miłości. Wtedy również drugą połówkę darzymy większym zaufaniem i dążymy do tego, aby wspólnie spędzić życie. Na sam koniec jesteśmy w stanie dzielić się dobrem z całym światem.

Jednak, co się stanie ,kiedy się poddamy? Jedna osoba przyjmie to spokojnie, a druga ? No właśnie ,co z ta drugą osobą? Zakochamy się, a los postanowi coś innego. Te osoby najczęściej załamują się psychicznie, zostaje w nich tylko ból i cierpienie oraz niepewność. Po rozstaniu naprawdę trudno jest się pozbierać. Wszelkie rady od najbliższych ,typu: będzie dobrze , są rzucone na wiatr, bo i tak nie są w stanie nam pomóc. Złym rozwiązaniem jest udawanie, że wszystko gra. Powinno się wypłakać i wyrzucić z siebie złe emocje, ponieważ im szybciej się z tego oczyścimy, będziemy wtedy w stanie rozpocząć nowy rozdział w naszym życiu.

Czas leczy rany. Może wydawać się to absurdalne, ale tak właśnie jest. Przez jakiś czas na pewno będzie czuć sentyment do byłego partnera. Ale z każdym dniem zacznie on słabnąć, aż w końcu odzyskamy równowagę.

Z odejściem drugiej osoby można radzić sobie w różny sposób. Najważniejsze jest jednak, aby poradzić sobie z negatywnymi myślami i nie poddawać się im, a nauczyć się z nimi radzić i zacząć inaczej patrzeć na świat.