Autorem książki jest Antoine de Saint- Exupery. Akcja utwory trwa osiem dni i rozpoczyna się przymusowym lądowaniem Pilota na Saharze. Czas fabuły obejmuje jego dzieciństwo, jednocześnie ukazując jeden rok z życia Małego Księcia, który zamieszkuje planetę B-612. Swój czas, spędza podróżując po różnych planetach.

Narrator wspomina jak sześc lat temu narysował węża boa, który zjadł słonia, lecz dorośli w rysunku zauważali tylko kapelusz i doradzali by zajął się czymś bardziej pożytecznym. Właśnie w ten sposób osoba mówiąca nie została malarzem-artystą, lecz pilotem. Wszystkie swoje arcydzieła pokazywał innym dorosłym osobom, lecz także one nie miały zbyt dużo wyobraźni, aby je móc zrozumieć.

Podczas jednego z lotów narratora nad Saharą dochodzi do awarii silnika. Pilot musi lądować awaryjnie na pustyni. Na miejscu lądowania natrafia na wodę wystarczająca jemu tylko na osiem dni. Wtedy spotyka Małego Księcia, który prosi go o narysowanie baranka. Okazuje się, że przybył on z planety B-612, a baranek jest mu potrzebny, by zjadł rośliny – baobaby zagrażające jego planecie. Mały Książe obawia się, że baranek będzie jadł też pożyteczne rośliny. Narrator znajduje rozwiązanie problemu i rysuje barankowi kaganiec.

Mały Książe opowiada swojemu gościowi o wykiełkowaniu róży na swojej planecie. Dzięki swojej nieustannej pielęgnacji rozwija się piękny kwiat budzący zachwyt chłopca. Oczarowała go swoim pięknem i zapachem mimo że niebyła zbyt skromna wzruszyła go. Poczucie szczęścia zniknęło, gdy przyłapał ją na kłamstwie. Postanowił opuścić B-612 i zwiedzić sąsiednie planety. Mały Książe opisuje narratorowi ich mieszkańców.

W trakcie podróży trafia na Ziemię – siódmą z planet. Na niej spotyka niezwykłą żmiję, która jest niedużym stworzeniem, ponieważ jednym swoim dotknięciem odsyła, tam skąd kto,s przybył.

Następnym przystankiem na Ziemi jest kraj pełen róż. Bardzo jest zdziwiony istnieniem tych kwiatów, ponieważ róża z planety B-612 wmawiała jemu, że jest jedyna na świecie.

Chłopiec poznaje również lisa, który poprosił go, by zechciał go oswoić. Mały Książe dostaje od niego rady jak ma traktować różę. Bardzo zaprzyjaźnił się z lisem i bardzo trudno było im się rozstać. W swojej dalszej wyprawie spotyka Zwrotnikowego i Kupca. Małemu Księciu i pilotowi kończy się zapas wody, dlatego wyruszają na jej poszukiwanie. O świcie znajdują studnie . Mały Książe czuje się bardzo osłabiony.

Pilotowi udaje się naprawić samolot. Kiedy wraca widzi chłopca rozmawiającego ze żmija. Przyjaciele muszą se rozstać, chłopiec obiecuje pamiętać o pilocie na swojej planecie. Ukąszony przez węża upada.

Od rozstania z Małym Księciem upłynęło sześć lat. Pilot nigdy nikomu nie opowiedział tej historii, lesz kiedy jest wzruszony mówi: „ że to tylko zmęczenie… „

Uważam, że warto przeczytać “Małego Księcia”, ponieważ wiele możemy się z niej nauczyć,jak ważna jest przyjaźń czy miłość w życiu każdego z nas. Możemy zatrzymać się nad wieloma powiedzeniami oraz dowiedzieć się, dlaczego ludzie nie mają przyjaciół. Mimo, że książka powstała w czasie II wojny światowej, człowiek współczesny też znajdzie wiele mądrych rad dla siebie.

Natalia Majewska