Mówi się, że ktoś jest nudny, bez charakteru czy nie ma osobowości. Trzeba traktować to stwierdzenie z dużym przymrużeniem oka, gdyż w praktyce nie ma ono sensu. Człowiek nie może nie posiadać charakteru. To jak decyzje. Ruszenie w prawo to decyzja, pójście w lewo to decyzja i stanie w miejscu to też decyzja. Każda myśl, każdy ruch i czyn tworzą nas. Używa się tego zamiennie z „byciem nudnym”. Każdy człowiek jest inny, więc odbiera inaczej różne rzeczy. Czasami inaczej definiuje różne słowa. Jednak słowa to schematy, więc zazwyczaj dostosowujemy się z nimi do otoczenia, w celu zwykłego uniknięcia nieporozumień. Można ogólnie uznać, że człowiek nudny jest przeciwieństwem szalonego, ciekawego i odznaczającego się na tle reszty.  Nie trzeba być nieodpowiedzialnym czy szalonym w czynach, aby być ciekawym człowiekiem. Możemy zacząć od tego, że każdy człowiek jest inny. Każdy z nas chyba wie to. Więc jak można zarzucać komuś że jest nudny, kiedy on jedynie jest inny niż my. Interesują go rzeczy które niekoniecznie muszą nas i lubi takie, których my możemy nie znosić. To, że dla nas jest to coś nudnego, nie znaczy, że człowiek, który lubi to jest nudny. Nauczmy się rozdzielać takie rzeczy