“Boskie oblicze z Manopello”

1. Relikwia z Manopello: przyglądając się relikwii, zauważamy tylko kawałek subtelnego materiału, który pod pewnym kątem wydaję się przezroczysty. Przy bliższej analizie ukazuję twarz brodatego mężczyzny z lokami opadającymi na skronie i złamanym, wąskim nosem. Mężczyzna ma rzadką, młodzieńczą brodę. Na środek czoła opada mały kosmyk. Gdy się dokładniej przyjrzeć, widać, że skóra wokół ust na policzkach i czole ma intensywnie różowy odcień. Obraz świeżo zadanych ran.

2. Historia: według miejscowej legendy, Oblicze Jezusa trafiło tam w XVI wieku. Kiedy anioł przekazał relikwię pielgrzymowi. Pierwsze zapiski o obecności w tym mieście Chusty pochodzi z 1645r. W dokumencie o. Donato da Bomba opisuję jej dzieje na przestrzeni ponad 100 lat. Na skutek kradzieży i złego przechowywania uległa poważnym zniszczeniom. Od całkowitej destrukcji uratował ją Donato Antonio de Fabritiis, który zdecydował się oddać relikwię zakonowi kapucynów. W klasztorze wyrównano jej postrzępione brzegi i rozłożono na ramach z drewna orzechowego. Później płótno zostało umieszczone pomiędzy dwiema szybami. Od 1646r. mieszkańcy Manopello (niewielka miejscowość niedaleko Pescary w Abruzji we Włoszech) oddają cześć Wizerunkowi, który jak sami mówią nazywają Świętym Obliczem. W XIX wieku na skutek prześladowań religijnych, jakie dotykały ojców kapucynów, Wizerunek po dwakroć pozostawał pod opieką sióstr klarysek. Od 1871r. wierni mogą go podziwiać i modlić się do niego.

3. Chusta z Manopello w świetle naukowych danych:

Rodowód Chusty z Manoppello sięga czasów starożytnych.
Obraz z manoppelliańskiej Chusty był wzorem dla przedstawień wizerunku Chrystusa począwszy od czasów wczesnochrześcijańskich.
Proporcja wizerunku z Chusty z Manoppello jest tożsama z proporcjami wizerunku z Całunu turyńskiego.
W świetle aktualnych badań, stwierdza się, że struktura obrazu zespolona jest z tkaniną manoppelliańskiej Chusty w sposób niemożliwy do wyjaśnienia.
Tkanina Chusty z Manoppello utkana jest z nici bisioru lub lnu.
Niezależnie od rodzaju tkaniny, z której została wykonana Chusta z Manoppello, widoczny na niej obraz posiada cechy niewystępujące na żadnym spośród znanych obrazów:

obraz jest obustronny: posiada awers i rewers o takim samym stopniu nasycenia barwą,
każdy fragment włókna obrazu posiada swój dokładny barwny odpowiednik po przeciwnej stronie włókna,
jedną z ostatnio odkrytych cech obrazu jest jego wariantowość, która wywoływana jest różnym kątem oświetlenia obiektu,
wariantowość obrazu z Chusty z Manoppello polega na zmienności niektórych detali anatomicznych twarzy oraz radykalnych zmienności tonacji barwnych obrazu.

Z powyższych informacji można wytoczyć następujące wnioski:

Nie jest możliwe utworzenie obrazu o wyżej opisanych cechach przy założeniu, że podłożem obrazu jest płótno lniane.
Nie jest możliwe utworzenie wielotonalnego obrazu przy założeniu, że podłożem obrazu jest tkanina z bisioru (bisior nie poddaje się wielotonalnemu zabarwianiu).
Brak jest jakiegokolwiek odpowiednika w dziejach sztuki dla „techniki” wykonania obrazu z manoppelliańskiej Chusty.
Najbardziej prawdopodobnym i w pełni racjonalnym wariantem interpretacyjnym dotyczącym utworzenia się obrazu na Chuście z Manoppello jest to, że powstał on na drodze nadprzyrodzonej.

Według posiadanych danych, obraz z Chusty nie mógł zostać wykonany przez człowieka ani w czasach nowożytnych ani tym bardziej w starożytności. W żadnej ze znanych negatywnych opinii na temat manoppelliańskiej Chusty, nie bierze się pod uwagę wszystkich aspektów obrazu łącznie, co w przypadku właściwej oceny wartości tego obiektu jest nieodzowne.