Paraliż senny (paraliż przysenny, porażenie przysenne) jest zaliczany do parasomnii, czyli zaburzeń snu.

Charakterystycznym objawem paraliżu sennego jest brak możliwości poruszania się (człowiek nie jest w stanie ruszać ramionami, nogami, ciałem i głową) lub mówienia przez kilka sekund lub minut w czasie budzenia się czy też zasypiania. Taka osoba może normalnie oddychać i jest w pełni świadoma tego, co się dzieje.

Wiele osób doświadcza paraliżu sennego raz lub dwa razy w życiu, podczas gdy inni doświadczają tego stanu kilka razy w miesiącu lub częściej. To może być nieprzyjemny stan, podczas którego odczuwa się lęk. Niektóre osoby doświadczają halucynacji – widzą, słyszą lub czują rzeczy, których nie ma.

Paraliż senny nie wymaga szczególnego leczenia, ponieważ nie stanowi on poważnego zagrożenia dla zdrowia. Natomiast w przypadku zaburzeń snu, takich jak: narkolepsja potrzebna jest terapia i zmiana nawyków np. przesypianie od sześciu do ośmiu godzin dziennie. Zapobieganie paraliżowi polega na zapewnieniu organizmowi wystarczającej ilości snu oraz zasypianiu i wstawaniu zawsze o tej samej godzinie. Dodatkowo należy ograniczyć wpływ stresu w życiu – zwłaszcza tuż przed snem. Warto stworzyć odpowiednią atmosferę do odpoczynku – spać w miejscu, które jest wygodne, ciche, ciemne i nie za gorące lub za zimne. Należy unikać jedzenia dużych porcji posiłków, palenia i picia alkoholu lub kofeiny krótko przed snem.

Paraliż przysenny jest rzeczą całkowicie naturalną. Niektórzy ludzie przeżywają go w pełni spokojnie, a niektórzy mają przed nim spore obawy. To czy paraliż przysenny będzie dla Ciebie pozytywny czy nie, zależy tylko od Ciebie. Jeżeli myślisz, że jest to coś strasznego, to tak będzie. A jeżeli wydaje Ci się, że jest to całkiem przyjemne uczucie to tak je odbierzesz.