Znajduje się on na granicy argentyńsko-brazylijskiej na rzece Iguacu. Aż 80% jego obszaru położone jest na terenie Argentyny, a pozostałe 20% na obszarze Brazylii. Szerokość wodospadu wynosi 2 km. Posiada on najwięcej osobnych kaskad (aż 275). Jego wody spadają z płaskowyżu Parana w Argentynie i Brazylii wprost do wąskiego wąwozu zwanego Diabelską Gardzielą, gdzie przebiega granica pomiędzy obydwoma państwami. Miejsce to ma 82 m wysokości, czyli więcej niż wodospad Niagara.

Wodospad znajduje się w strefie klimatu subtropikalnego i prezentuje się najokazalej w porze deszczowej (od listopada do marca), a choć zazwyczaj jest efektowny przez cały rok, to czasami zdarza się, że zamiera. Otoczony jest parkami narodowymi zarówno po stronie argentyńskiej jak i brazylijskiej. Do roślinności, która go otacza można zaliczyć: palmy, bambusy, koronkowe paprocie drzewiaste oraz begonie. Występuje tam także 400 gatunków ptaków, w tym wiele odmian tukanów i papug, a także zwierzęta takie jak: małpy, jaguary, tapiry, mrówkojady i oceloty.

Jako że okoliczni mieszkańcy w większości utrzymują się z turystyki na potrzeby gości wybudowano specjalną infrastrukturę, która umożliwia im dogodne zwiedzanie. Są to między innymi licząca 80 metrów kładka, która prowadzi w pobliże Diabelskiej Gardzieli, jak i podest sięgający aż na kraniec wodospadu.

Piękno i spektakularność tego wodospadu sprawiają, że jest on miejscem, które z pewnością chciałabym odwiedzić.