Żubry to największe ssaki lądowe w Europie. Niektóre gatunki ważą nawet ponad 700 kilogramów! W kłębie mają one ponad półtora metra. Żubrza głowa jest stosunkowo duża i ciężka, a sierść kasztanowo – brązowa. Żubry posiadają również krótkie rogi skierowane do góry i zagięte do środka. Są to wspaniałe, okazałe i przepiękne zwierzęta, które zadziwiają swoim urokiem.

A więc dlaczego żubry, pomimo swojego fantastycznego wyglądu nie przeżyły na wolności i bez pomocy  człowieka pewnie by wyginęły???

W XIX wieku na skutek wybijania żubrów jedynym ich naturalnym miejscem występowania była Puszcza Białowieska. Kłusownicy nie przejmowali się tym i polowali na nie dalej. Dlatego w 1919 padł ostatni przedstawiciel tego gatunku . Ocalały jedynie 54 sztuki tych zwierząt, które znajdowały się między innymi w ogrodach zoologicznych.  W roku 1929 dzięki troskliwej i fachowej opiece specjalistów udało się jednak przywrócić żubry przyrodzie. Umieszczono je wtedy w Puszczy Białowieskiej.

W 2013 roku światowa liczebność gatunku wynosiła 5249 osobników. Z czego 1377 żubrów znajdowało się w Polsce. Teraz można je spotkać między innymi: w Bieszczadach, na wyspie Wolin oraz w Puszczy Białowieskiej.

Nie tylko żubry kiedyś były zagrożone wyginięciem. Obecnie wiele gatunków zwierząt w każdej chwili walczy o przetrwanie, a zadaniem ludzi jest im pomagać, nie bezmyślnie niszczyć.