Matka natura na przestrzeni lat i zmian, jakie zaszły w tym czasie ,obdarowała człowieka wspaniałą zdolnością, dzięki której można marzyć i rozszerzać swoje horyzonty myślowe i intelektualne, mowa tu oczywiście o wyobraźni. Warto jednak zastanowić się ,jak wyglądałoby życie człowieka pozbawionego tego przywileju i jak funkcjonowałaby taka osoba ?

Życie człowieka bez wyobraźni byłoby bardzo puste. Każda osoba powinna mieć czas, aby oderwać się od teraźniejszości, rzeczywistości, odprężyć się i pofantazjować o ciepłych i wesołych chwilach. Jednostka ludzka z takim defektem nie potrafiłaby szczerze kochać, do miłości potrzebny jest romantyzm, który idzie w parze z fantazją. Osoba pozbawiona jakiejkolwiek inwencji nie mogłaby funkcjonować w relacjach z innymi ludźmi, ponieważ to prowadziłoby ją do jeszcze większej frustracji. Taki człowiek nigdy nie byłby w pełni zadowolony ze swojego życia i z siebie, zwyczajnie czułby, że czegoś mu brakuje. Jednostka ludzka nie mająca wyobraźni nie umiałaby współczuć drugiej osobie, bo nie mogłaby wejść w uczucia inne od swoich. Taka osoba nigdy nie dałaby ponieść się emocjom i trzymałaby bezpieczny dystans do innych, ponadto nie dałaby rady realizować się jako artysta, ponieważ podstawą tego zawodu jest właśnie wyobraźnia.

Myślę, że nikt nie chciałby dopuścić do tego,  żeby pozbawić się fantazyjnej sfery życia, a jeśli tak by się stało to starałby się ją przywrócić czy pogłębić. Można to zrobić  np.: poprzez czytanie książek, albo pisanie pamiętnika. Wyobraźnia jest piękną cechą istoty rozumnej. Z głębi serca cieszę  się, że posiadam ten wielki dar.