Czy któreś z nas kiedykolwiek zastanawiało się dlaczego, kiedy byliśmy mali i pokłóciliśmy się z rodzicami, od razu biegliśmy do babci lub dziadka? Myślę, że warto się nad tym zastanowić.

Dziadkowie i babcie często starają się spełniać każde nasze życzenia i rozpieszczają nas i dlatego czujemy do nich ogromną sympatię. A dlaczego nas rozpieszczają? Wydaję mi się, że przypominamy im swoich rodziców, kiedy byli mali i dlatego starają się nam “uchylić nieba”. Zostanie dziadkami jest dla nich tak naprawdę drugą szansą na poczucie się rodzicami. To, że nie chcą ingerować w nasze wychowanie i wyręczać naszych rodziców, powoduje, że są dla nas surowi bardzo rzadko. Wiadomo, że babcia zawsze pomoże z lekcjami wnusiowi, a dziadek zawsze naprawi uszkodzoną zabawkę.

Drugim powodem, dla którego czujemy silną więź z dziadkami i babciami jest to, że kiedy mamy zapracowanych rodziców, to właśnie babcia i dziadek spędzają z nami całe dnie. Przywiązujemy się do nich dlatego, że przyzwyczajamy się do ich towarzystwa i bardzo dużo z nimi przebywamy. Większość dorosłych na pytanie o najlepsze wakacje, odpowie, że najlepsze były te spędzone na wsi u babci i dziadka.

Przywiązanie do babć i dziadków jest naturalne u każdego dziecka. Sama pamiętam jak ze strachu przed ukaraniem przez rodziców, uciekałam do dziadka i zapominałam o wszystkich problemach i zmartwieniach. Dziadkowie i babcie mają bardzo duży udział w naszym wychowaniu, chociaż wydaje nam się, że to po prostu “bezpłatne opiekunki”. Kiedy spędza się z osobą tak dużo czasu, oczywiste jest przyzwyczajenie i poczucie silnej więzi. Babcie i dziadkowie to jednak najlepsi towarzysze na nudne dni.