Po pierwsze, trzeba dokładnie uświadomić sobie, czego tak naprawdę chcemy  robić w naszym dorosłym życiu. Niektórym bardziej zależy na radości, którą czerpie z pracy, a innym na pieniądzach lub karierze. Myślę, że przy takim wyborze musimy kierować się tylko i wyłącznie swoimi potrzebami. Nie warto ryzykować przyszłości dlatego, że muszę iść do szkoły z najlepszą przyjaciółką lub boję się iść sama do nowego miasta. Nie możemy też pozwolić zadecydować za nas rodzicom czy wywierać na sobie presji. Jeśli czujemy, że szkoła, którą wymarzyli sobie rodzice, ma za wysoki poziom na nasze możliwości, nie ma sensu pójść do takiej szkoły na siłę. Nie można też kierować się myślą “pójdę do słabej szkoły, to będę najlepsza”. To do niczego nie prowadzi, bo nie rozwijamy się. Stoimy w miejscu. Lepiej być najgorszym wśród najlepszych, niż najlepszym wśród najgorszych.

Jeśli chodzi o wybór profilu, to musimy odpowiedzieć sobie na dwa trudne pytania “Co umiem robić najlepiej?” i “Co najbardziej lubię robić?”. Taka decyzja nie powinna być kwestią przypadku. To musi być pewny i ostateczny wybór.

A co z egzaminem? On ma kluczowe znaczenie. Nawet jeśli jesteśmy zdecydowani i podjęliśmy ostateczny wybór, to nie dostaniemy się do wymarzonej szkoły bez dobrze zdanego egzaminu. Na to nie ma rady. Trzeba się po prostu dobrze przygotować i nie podchodzić do tego z nadmierną ilością emocji.

Myślę, że każdy wybór zależy od nas. Sami decydujemy o swoim losie i trzeba sobie uświadomić, że nawet decyzje podjęte w tak młodym wieku, mogą mieć znaczenie w naszym dorosłym życiu.