Strach bez wątpienia stanowi nieodłączną część naszego życia . W znaczeniu biologicznym jest on silnie związany z naszymi potrzebami fizjologicznymi . Jest on jedną z podstawowych cech pierwotnych , która swoje źródło ma w instynkcie przetrwania . To stan emocjonalnego napięcia pojawiającego się w chwilach realnego zagrożenia .

Gdy jesteśmy w takiej sytuacji nasz mózg stara się znaleźć najszybszą drogę ucieczki lub podejmuje walkę .

Psychopatologia odróżnia strach od lęku , gdyż w przypadku strachu niebezpieczna sytuacja stanowi aktualny stan organizmu , podczas gdy obiekt lęku jest czymś wyimaginowanym .

Jednak w znaczeniu psychologicznym , sytuacja jest nieco bardziej skomplikowana .

Niektórzy badacze sądzą nawet , że ludzie są ewolucyjnie zaprogramowani tak by strach był częścią naszego życia . Istnieje też teoria , że horrory dostarczają nam pewnego rodzaju katharsis , na przykład kiedy po zakończonym seansie lub ukończonej grze dosłownie odczuwamy ulgę , że to co zobaczyliśmy było jedynie fikcją .Kolejna teoria mówi , że chęć odczuwania strachu wynika z naszej natury . Przyciąga ona nas do rzeczy niewytłumaczalnych i niepojętych przez ludzki umysł .

W kulturze masowej przyjęło się , że odbiorcy chcą czuć przerażenie oglądając horror . Niestety wiele z dzisiejszych horrorów , nie potrafi wywołać prawdziwego lęku gdyż większość z nich jest przepełniona ekstremalną brutalnością , przez co wywołują u odbiorcy obrzydzenie a nie faktyczny lęk . W ostatnich latach popularne stały się tak zwane SLASHERY , w których głównym motywem jest kolejne zabijanie poszczególnych bohaterów .

Przecież horrory nie powinny wywoływać u nas emocji skrajnie nieprzyjemnych , a bardziej powinny w jakiś sposób oddziaływać na nasz umysł poprzez budowanie napięcia .

Podsumowując , prawdziwy strach to nie taki, który wyskoczy na nas zza rogu i przyprawi o zawał serca , ale taki który pobudzi nas do działania i będzie nam kazał zrobić następny krok w ten niby znany ale jednocześnie odmienny świat .