Po Rzeczypospolitej Obojga Narodów (Korona Królestwa Polskiego, Wielkie Księstwo Litewskie) nadeszły czasy zaborów. I rozbiór Polski był w 1772 roku , wówczas Polska utraciła większość ziemi. II rozbiór Polski odbył się w 1793 r. znowu Polska utraciła ziemie. Aż wreszcie III rozbiór Polski. Polska znika z mapy Świata. Mimo to Polska nie poddawała się. Marzyła że nadejdzie dzień ,w którym Naród odzyska swoją chwałę, kulturę i język. Droga do celu była bardzo trudna . Ogłoszono Powstanie Listopadowe z nocy na 29/30 XI 1830 r. Podczas tego powstania,Polacy wyzwolili Warszawę. Również w tym zrywie narodu rozegrała się bitwa pod Olszynką Grochowską. Polacy koncentrując tam siły mieli do walki z Rosjanami : około 34 tys.bagnetów,10 szabel i 120 dział , a armia Rosji liczyła:48,5 tys. piechoty,i 10 tys jazdy,oraz 178 dział. Polacy chociaż walczyli jak lwy przegrali. Armia rosyjska była liczniejsza, więc wygrała tą bitwę. Później w roku 1861 wybuchło Powstanie Styczniowe. Polacy na ulicach większych miast zaczęli protesty i manifestacje.W Księstwie Warszawskim stacjonowała stu tysięczna armia rosyjska. Polskie siły narodowe liczyły mniej niż 6000 tysięcy żołnierzy, wyposażonych w broń białą i 600 strzelb. Początkowo walki toczyły się na: Podlasiu, Lubelszczyźnie, Kielecczyźnie oraz Kujawach.W 1863 roku rozpoczęły się walki na Żmudzi oraz Wołyniu. W tym roku oddziały powstańcze toczyły drobne potyczki tylko po to, żeby zdobyć broń, jedzenie, wodę i wino. Podczas tego powstania odbyło się: 1200 bitew i potyczek. W powstaniu zginęło około 20 tys. Polaków i powstanie upadło. Istotną datą w drodze Polski ku odzyskaniu niepodległości jest założenie Związku Strzeleckiego w Galicji w 1910 roku jako legalnej organizacji paramilitarnej, uwieńczeniem czego było Powstanie Legionów Polskich w Galicji w 1914. Legiony Polskie walczyły z Rosjanami od 1914-1916. Po upadku powstania styczniowego i zjednoczeniu Niemiec oraz początek XX wieku (do wybuchu I wojny światowej ) były okresem szczególnego nasilenia walki z polskością na terenie zaboru pruskiego i rosyjskiego. W okresie I wojny światowej Królestwo Polskie zostało stopniowo zajęte (całość Królestwa latem 1915) przez wojska niemieckie i austro-węgierskie. Z większości terenów Królestwa, które znalazły się pod niemiecką okupacją utworzono w VIII 1915 r.Generalne Gubernatorstwo Warszawskie (GGW). W 1916 roku zostało proklamowane Królestwo Polskie przez państwa centralne. Odzyskanie niepodległości przez polaków po 123 latach niewoli nastąpiło w 1918 r. Kształtowanie się obszaru Polski – Drugiej Rzeczypospolitej-miało miejsce od końca 1918 r. do ostatecznego ustalenia granic w 1922 r.11 XI 1918 r., gdy Niemcy musiały podpisać zawieszenie broni, rozpoczęło się przejmowanie władzy na terenach pozostających dotąd pod ich kontrolą. Najpierw wyzwolono północną część Królestwa Polskiego z Warszawą i Łodzią, który to teren pozostawał pod niemiecką okupacją. W Warszawie powstał rząd, któremu stopniowo podporządkowały się istniejące na innych terenach ośrodki władzy. Bardziej dramatyczny przebieg miała  walka o przynależność do Polski Górnego Śląska. Na ostateczny kształt granicy w tym rejonie miały wpływ miały trzy Powstania Śląskie(VIII 1919,VIII 1920 i V-VIII 1921) oraz przegrany przez stronę polską plebiscyt (20 III 1921 r.). Ostatecznie władza polska nad przyznaną częścią Śląska została ustanowiona 20 VI 1922 r.

Bartek Żurek