Konstytucja 3 Maja została uchwalona dnia 3 maja 1791 roku. Przyjmuje się, że była pierwszą w Europie i drugą na świecie spisaną konstytucją. Jednym z autorów konstytucji był Stanisław August Poniatowski (ówczesny król Polski).

Większość historyków twierdzi, że nadużywanie prawa liberum veto (“nie zgadzam się”) było głównym powodem rozpadu państwa polskiego. Uchwalenie Konstytucji miało pomóc pogarszającej się wewnętrznej i międzynarodowej sytuacji. O potrzebie reform pisano już 200 lat wcześniej.

Konstytucja ograniczyła demokrację szlachecką, odbierając prawo do głosu w sprawach państwa. Wprowadziła polityczne zrównanie mieszczan i szlachty. Przyjęcie Konstytucji spowodowało wrogość Imperia Rosyjskiego do naszego państwa. W tym samym czasie pisarze i filozofowie min. Andrzej Frycz Modrzewski, Wawrzyniec Goślicki i Jan Zamoyski pisali o potrzebie wprowadzenia reform w kraju. Konstytucja była niewygodna dla państw sąsiadujących z Polską. Słabość naszego kraju była dla nich korzystna, więc podpisanie konstytucji było dla nich niewygodne.

Cała konstytucja nie pomogła na problemy w państwie. W 1772 roku miał miejsce pierwszy rozbiór Polski.

Aby upamiętnić to wydarzenie, co roku, dnia 3 maja Polacy  wywieszają polskie flagi, organizuje się rozmaite defilady i parady. Ten dzień jest również ogłoszony  dniem wolnym od pracy.