“Ważne jest, aby nigdy nie przestać pytać. Ciekawość nie istnieje bez przyczyny.”
~Albert Einstein
Ciekawość rozumiem jako cechę, która w dużym stopniu przyczynia się do rozwoju nauki, kultury, filozofii, fizyki i innych dziedzin będąc w kręgu zainteresowań współczesnego człowieka.  Czyli można powiedzieć, że całą naszą dzisiejszą wiedzę i postęp w każdej dziedzinie życia zawdzięczamy ciekawości ludzi, którzy konsekwentnie dążyli do jej zaspokojenia. Ciekawość sprawia że nasze życie staje się interesujące , bardziej zaskakujące oraz pozbawione rutyny, co jest jej zaletą. Można powiedzieć że jest ona motorem rozwoju człowieka. Bez niej nie mielibyśmy po co wstawać rano, bo nie interesowałoby nas co przyniesie nowy dzień. Ciekawość jest dla ludzi po to, aby spróbowali oni smak życia. Jest cnotą, dopóki nie rozwinie się ona we wścibstwo. Ciekawość to wielka siła, którą powinniśmy potrafić kontrolować, żeby nie zaszła za daleko. Przyczyn ludzkich wścibskości możemy się doszukiwać we wszystkim. Czasami wynika to z braku zajęcia, braku pasji. Nie powinniśmy się wtrącać w życie innych. Gdzie własne życie? Nie ma, bo po co skoro można żyć życiem innych. Ludzie obserwują często ludzi lepszych, ich autorytetów. Żyją w świecie marzeń z nadzieją że doświadczą kiedyś tego, co oni, zamiast starać się coś osiągnąć we własnym życiu, które jest pełne niespodzianek do odkrycia. A więc, czy ciekawość to pierwszy stopień do piekła? Nie, to wścibskość, a to jest zasadnicza różnica.